چشمهای ناظر او و خدمت من

یکی از دوستان پاک دل و با محبت که از عاشقان حضرت ولی عصر(عج) هستند به نام حاج آقا مهدی اراکی داستان ملاقات خود با امام زمان(عج) در مکه ی معظمه را این چنین نقل می کنند:
عمری آرزوی زیارت خانه ی خدا را داشتم، اما نه زیارتی بی توجه و بدون معرفت، بلکه دوست داشتم زیارتی نصیبم شود که حال توجه خوبی داشته باشم و لیاقت ملاقات با امام زمانم را هم پیدا کنم. سالها گذشت ولی این توفیق نصیبم نشد تا اینکه بالاخره امسال این لطف شامل حالم شد و علت اصلی این توفیات را بیشتر در یک چیز می دانم و آن خدمتی بود که به یک پیرمرد تنها و از پا افتاده کردم و او در عوض برایم دعا کرد.
اما جریان ملاقات از این قرار بود: از ابتدای سفر نیتم دیدن روی امام زمانم بود، در مدینه آرامش خوبی داشتم و اصلا نگرانی نداشتم، تمام کارها و برنامه های زیارتی را به خوبی انجام دادیم و به سوی مکه حرکت کردیم.
تا قدم در مکه گذاشتیم، دلم متحول شد، خیلی متلاطم بودم و دیگر آن آرامش را نداشتم، دلم دنبال گمشده ای می گشت. حال عجیبی داشتم، چند روزی گذشت، خبری نشد، عطشم برای دیدار محبوبم شدیدتر شده بود و هر لحظه به فکر آقا امام زمانم (ع) بودم.
وقتی همراه همسرم برای طواف خانه ی خدا رفتیم، چون من حال و هوائی داشتم که زیاد حواسم به تعداد دور زدنها نبود، لذا به خانمم گفتم شما با تسبیح هفت مرتبه ی طواف را حساب کن و وقتی هفت بار شد مرا خبر کن و با دست به من بزن تا از دور خارج شویم.
همین طور مشغول طواف بودیم که ناگهان عربی تصادفی به من زد و من فکر کردم خانمم با دست به من اشاره کرده که هفت دور تمام شده در حالی که دور هفتم نشده بود، لذا برگشتم و به خانمم گفتم که هنوز که هفت بار تمام نشده، خانمم گفت من نبودم.
ناگهان در همین حال سید بسیار زیبایی را دیدم، قبای بلند به تن پوشیده بود و عمامه ی مشکی بر سر نهاده بود، با قدی بلند و گردنی زیبا و کشیده و چهره ای ملکوتی و دلنشین، آقا رو به من کرده و با من چند کلمه ای صحبت نمودند. من آن موقع محو جمال و کمال آقا بودم و به چیزی دیگر توجه نداشتم. چند لحظه با آقا مشغول طواف بودیم، شخصی حواس مرا پرت کرد، تا سرم را برگرداندم دیگر آن آقا را ندیدم!
یک لحظه به خود آمدم که خدایا این سید بزرگوار که بود؟ آنگاه متوجه شدم و به دلم یقین شد که او همان کهف حصین و نور مبین و کشتی نجات انسانها حضرت حجت بن الحسن(عج) بوده و من به لطف خدا توفیق تشرف به محضر او را پیدا کرده ام.(1)

پی نوشت: 1ـ ملاقات با امام زمان(ع) در عصر حاضر ،ص137؛ مجله ی صاحب الزمان(ع)، شماره ی 15

با انتظار فرج، ‌نصرت و یاری امام حاصل می شود

روایات بسیاری وارد شده که با انتظار، ‌نصرت و یاری امام (ع) حاصل می شود، از جمله در ?نورالابصار? از حضرت صادق (علیه السلام) روایت شده است که فرمود:
?هر کس از شما بمیرد در حالی که انتظار ظهور حضرت قائم (عج) را داشته باشد ، مانند کسی است که با آن حضرت و در خیمه ایشان باشد.
آنگاه اندکی ساکت شد و سپس فرمود: مانند کسی است که در رکاب او جهاد کند.
پس از آن فرمود: نه ، والله ، بلکه مانند کسی است که در رکاب رسول اکرم (صل الله علیه و اله) شهید شده باشد.?(1)

و نیز روایت دیگری در ?نورالابصار ? از ابی حمزه نقل شده که گفت : به حضرت صادق (صل الله علیه و اله) عرض کردم : فدایت شوم ، پیرو ناتوان شده ام ،‌و اجلم نزدیک شده است و میترسم پیش از وقوع امر فرج شما بمیرم.
فرمود: ای ابا حمزه !هر کس که ایمان داشته باشد و گفتار ما را تصدیق کند ، و منتظر فرج ما باشد، مانند کسی است که در زیر پرچم حضرت قائم (علیه السلام) شهید شده باشد ، بلکه ثواب کسی را دارد که در رکاب حضرت رسول (صل الله علیه و اله) شهید شده باشد.(2)

و در روایت دیگری از آن حضرت نقل شده که فرمود:
? هر کدام از شما که در حال انتظار فرج از دنیا رود، حق تعالی از بسیاری از شهیدان بدر و احد افضل است.?(3)
و از این روایات استفاده می شود که: خداوند به واسطة انتظار، ‌اجر و ثواب مجاهدین و شهدای در رکاب حضرت قائم (علیه السلام)‌را مرحمت می فرماید ، و منتظرین فرج را در زمره یاوران ایشان محشور می فرماید.
و در فصل سوم در بیان معنای انتظار روشن می شود که هر گاه حقیقت انتظار در کسی حاصل شود، با همان انتظارش در حقیقت نصرت و یاری امام (علیه السلام) نموده است.

------------ --------- --------- -
منابع:
1- بحارالانوار ج 52 ص 126 حدیث 18
2- تفسیر برهان ج 4 ص 293 حدیث 9 به نقل از مکیال المکارم ج 2 ص 147 خدیث 1234
3- کافی ج 1 ص 334 ذیل حدیث 2

رییس جمهور : روح حاکم بر ورزش باید در مسیر ورزش پهلوانی و اهداف متعالی آن باشد / دولت با تمام توان در خدمت جامعه ورزش است

رییس جمهور از ورزش بعنوان یک کار فرهنگی و اجتماعی نام برد و تاکید کرد : روح حاکم بر ورزش جملگی باید در مسیر و خدمت ورزش پهلوانی و اهداف متعالی و انسانی آن باشد .
به گزارش پایگاه خبری ورزش ایران ، دکتر محمود احمدی نژاد رییس جمهوری پیش از ظهر پنجشنبه در مراسم تودیع و معارفه روسای سازمان تربیت بدنی که در نهاد ریاست جمهوری و با حضور اقشار مختلف ورزش( معاونان و مدیران ستادی سازمان ، مدیران کل استان ها ،روسای فدراسیون ها ، و تنی چند از قهرمانان و پیشکسوتان ورزش از جمله حسین رضازاده) برگزار شد ، با ابراز خوشحالی از حضور در بین جمع صمیمی جامعه ورزش و تبریک فرا رسیدن عید سعید فطر ، به اهمیت و جایگاه ورزش اشاره کرد و گفت :بر خلاف آنچه گفته می شود ورزش یک کار فرهنگی و اجتماعی است که به صورت انفرادی و گروهی دارای اثرات مثبت خویش است . ورزشی که دایره فعالیت و تاثیرگذاری آن نامحدود و گسترده بوده و دامنه تاثیرگذاری آن ملی و جهانی است و ورزشکاری که در عرصه رقابت های مختلف جهانی و بین المللی حضور می یابد ، قلب 70 میلیون ایرانی را با خود دارد . قهرمانی هر ورزشکار ایرانی غرور و خود باوری ملی را به اوج خود می رساند ، احساس توانستن را به اوج می رساند و همه اینها در شرایطی است که رویکرد تمام کارهای فرهنگی ناظر به این است که انسانها توانایی های درونی خویش را باور دارند و بر این اساس ورزش نیز بعنوان یک کار فرهنگی اثر گذار مورد توجه قرار می گیرد.
رییس جمهور از عشق ، محبت ،همدلی و ترویج روح جوانمردی و برادری بعنوان ویژگی های رفتاری جامعه ورزش نام برد و تصریح نمود : جهت گیری کلی ورزش در عرصه همگانی ، قهرمانی و حرفه ای باید در راستا و هدف ورزش پهلوانی باشد تا بدینوسیله قله های انسانیت فتح شوند. بنابراین روح حاکم بر ورزش باید در مسیر ویژگی های پهلوانی باشد تا دامنه اثرگذاری ورزش عمیق تر شود.
وی پیروزی واقعی را در صرف فعل خواستن و همت و اراده بلند جامعه ورزش دانست و گفت : ورزش ایران در 4 سال گذشته این فعل خواستن را به خوبی صرف کرد تا صاحب موفقیت های ارزشمندی شود که صدالبته این همت امروز باید در مسیری تازه دوچندان شود.
دکتر محمود احمدی نژاد با تاکید بر اینکه ما به توانمندیهای جامعه ورزش اعتقاد کامل داریم ،اضافه کرد : امروز جامعه ورزش نیز به توانمندیهای خود آگاهی کامل دارد و بر اساس ظرفیت ها و پتانسیل های موجود است که انتظارات دولت و ملت نیز از جامعه ورزش افزایش یافته و بایستی دوچندان بکوشد تا با صرف فعل خواستن و همت بالای خویش راه دستیابی به قله ها را هموار کند .
رییس جمهوری پیروزی و موفقیت ورزشی را فارغ از بحث مدال آوری مورد توجه قرار داد و تصریح نمود : از دید ما اگر مجموعه ورزشکاران و تیمی برای کسب موفقیت بکوشند و از هیچ چیز در این راه کم نگذارند ، نتیجه کار آنان فارغ از اینکه به مدال آوری ختم شود یا خیر ، خود یک نوع موفقیت است و بنده خیلی متاسف شدم وقتی دیدم عده ای در تلاشند تا میزان موفقیت یا ناکامی را با مدال های بدست آمده در المپیک پکن مورد قیاس و سنجش قرار دهند . این تگاه بدی است که به پیروزی و موفقیت می تواند وجود داشته باشد . چرا که در همان بازیهای پکن ما با گرفتن بیشترین سهمیه ، حرکت های رو به جلویی را داشتیم و مهندس علی آبادی به شخصه هر کاری که از دستش برآمد برای سربلندی ورزش ایران انجام داد و اینها نباید نادیده گرفته شود .
رییس جمهور در ادامه سخنان خود به انتظاراتش از جامعه ورزش و برنامه هایی که در 4 سال آینده بایستی مورد توجه قرار گیرد پرداخت و گفت : به فضل الهی باید یک یا علی دیگر بگوییم و در ورزش به جایی برسیم که همه ایرانی ها ورزش کنند . نکته بعد این است که پایه های ورزش قهرمانی را در جهت شناسایی و بهره گیری از استعدادها وسعت ببخشیم .طرح برگزاری المپیاد ورزشی ایرانیان کار ارزشمندی بود که بایستی گسترش یابد . البته ورزش قهرمانی ما ضعف ها و نواقصی دارد که بایستی آنها را رفع کنیم تا با قدرت بیشتری به راه خویش در جهت فتح قله های ورزشی آن هم همسو با ارزش های انسانی و پهلوانی رهنمون شویم . گرچه در این دوره کارهای خوبی در این جهت انجام شد ،اما باید در 4 سال آینده ورزش پهلوانی را احیا نماییم .
دکتر محمود احمدی نژاد با قدردانی از جامعه ورزش و همراهی های صمیمانه آنان در جای جای کشور که با عشق و خلوص نیت مشغول خدمت به قهرمانان و ورزشکاران بوده اند ، گفت : انصافا طی 4 سال گذشته کارهای خوبی در عرصه ورزش انجام شد که وظیفه خویش می دانم در این زمینه از مهندس علی آبادی و همکارانشان در سازمان تربیت بدنی تشکر و قدردانی کنم . بنده سابقه دوستی 30 ساله با مهندس علی آبادی دارم . رزمنده جانبازی که شاید تاکنون کسی از این قضیه اطلاع نداشته است و هر وقت مسوولیتی را قبول کرده با اعتقاد کامل و با تمام وجود و تلاشی خستگی ناپذیر،صادقانه مشغول انجام خدمت شده است . بنابراین وی علاوه بر کمک هایی که با حضور در کمیته ملی المپیک به ورزش کشور خواهد داشت ، ان شاء الله در بخش های دیگری به کشور خدمت خواهد کرد .
رییس جمهور همچنین از علی سعیدلو بعنوان مدیری دلسوز و توانمند نام برد که با اشراف لازم به امور ، با قدرت تمام آمده است که به جامعه ورزش خدمت کند .
وی از جامعه ورزش بعنوان خانواده ای یکدل و با صفا و صمیمیت نام برد و از رییس جدید سازمان تربیت بدنی خواست تا از این فضای عشق و برادری بهترین استفاده و بهره برداری را در جهت توسعه هر چه بیشتر ورزش بعمل آورده و در عین حال این فضا را حفظ و تقویت نماید .
وی با تاکید بر اینکه باید در جهت توسعه ورزش از تمام ظرفیت ها و پتانسیل های موجود استفاده شود ، به ضرورت اهتمام ویژه به ورزش بانوان اشاره کرد و افزود : در طول 50 سال گذشته نسبت به ورزش بانوان کوتاهی هایی داشته ایم که باید با توجه بیشتر به ورزش این بخش که نقشی بی بدیل در تربیت نسل بالنده کشور دارند ، کمبودها را پشت سر گذاشته و اصولی به ورزش بانوان بر اساس ارزش های ملی و اسلامی بها و میدان داده و زمینه حضورشان را در مسابقات جهانی و بین المللی فراهم آوریم .
رییس جمهور با تاکید بر اینکه دولت همیشه در کنار جامعه ورزش قرار دارد و از هیچگونه حمایت و همراهی در جهت توسعه آن دریغ نخواهد کرد، تصریح نمود : امیدوارم بعد از 4 سال به جایی برسیم که بخش ورزش دیگر مشکلات مالی و تدارکاتی نداشته باشد و باید با همراهی مجلس شورای اسلامی بودجه ورزش را طی سالیان آینده همچنان افزایش دهیم تا با بهبود شرایط و امکانات ، نوجوانان و جوانان این مرز و بوم از بستر ورزش به تعالی برسند .
این گزارش حاکیست در پایان سخنان رییس جمهوری که با تشویق های جامعه ورزش بخاطر بینش بلند دکتر محمود احمدی نژاد در این حوزه همراه بود، با اهدای لوح سپاس از خدمات محمد علی آبادی رییس سابق سازمان تربیت بدنی قدردانی و حکم علی سعید لو رییس جدید این سازمان به وی اعطا شد.

اصطلاحات زورخانه ای

واژگان و ترکیب هایی که در ذیل آمده ، خاص گود مقدس زورخانه است. این واژگان و ترکیب ها اگر چه مختص ورزشکاران است ولی بعضی از آنها در خارج از زورخانه نیز در محاورات روزانه عمومی مورد استفاده قرار می گیرد.

کهنه سوار و مرشد: چون در مورد این دو شخصیت ورزشی بنا به ضرورت در گفتار (4) بحث کرده ایم علاقه مندان به همان گفتار مراجعه فرمایند.

پیش کسوت: کسوت در لغت به معنی لباس است و در اصطلاح اهل تصوف به لباس فقر گفته می شود و چون غالب آداب و مراسم و اصطلاحات زورخانه از فتوت و فتوت از تصوف سرچشمه گرفته است این عنوان در زورخانه ها رایج شده است؛

ولی در خارج از زورخانه نیز به کسانی که در امری سابقه و تقدم دارند نیز اطلاق می شود و معمولاً این عنوان در زورخانه خاص ورزشکاران سابقه دار و کسانی است که زودتر به کسوت جوانمردی و پهلوانی یعنی تنکه و نطع و سایر پوشیدنی هایی که در گفتار (9) ذکر خواهد شد، در آمده اند.

پیش قدم: این عنوان مرادف پیش کسوت است و از اصطلاحات فتیان (جوانمردان) است که اعراب آن را کبیر، شیخ، مقدم، قائد و رأس الحرب می گویند و فارسی زبانان آن را به پیشقدم تعبیر کرده اند.

پیش خیز: این اصطلاح که فعلاً تا حدی متروک است و به ندرت گفته می شود؛ ترکیبی است در برابر پس خیز و این دو طبقه کسانی بوده اند که در گذشته در جلو و عقب اسب رجال و بزرگان حرکت می کرده اند و پیش خیزان مأمور بازکردن راه و از طبقه شاطرها بوده اند که ما , در گفتار (هشتم) در این باره بحث خواهیم کرد ولی در زورخانه ها عنوان پیش خیز مخصوص جوانان نورس و پر حرارت و نوچه های فوق العاده علاقمند به ورزش بوده و این دو اصطلاح در متن جواز تنکه پوشیدن پهلوان میرزابیگ در گفتار (نهم) از این کتاب خواهد آمد.

نوچه: به جوانان ورزشکار کشتی گیری اطلاق می شود که در زورخانه مخصوصی تحت تعلیم قرار می گیرند و شاگرد پهلوان بخصوصی هستند.

نوخاسته: به جوانان و نوچه هایی اطلاق می شود که دایره عمل ورزشی و هنر شیرین کاری خود را وسعت داده و برای ارائه هنر و حریف طلبی در کشتی به زورخانه های دیگر هم می روند.

ساخته: این واژه به کسلنی اطلاق می شود که در اثر کوشش در ورزش اندام برازنده و با تناسب پیدا کرده بطوری که تماشای اندام انها تحسین برانگیز است.

صاحب زنگ و صاحب ضرب: در گود مقدس پهلوانی و صاحب کوتی مورد احترام ورزشکاران است. بهنگام ورود این گروه بسته به مقامشان : مرشد به ضرب یا به زنگ و اگر پهلوان قدر به ضرب و زنگ هر دو زند و اگر پهلوان از سلاله سادات باشد یا مقام پهلوانی کشوری داشته باشد صلوات هم می فرستند.

پهلوانان صاحب تاج: مقصود از پهلوانانی است که بعد از وصول به مقام پهلوانی از طرف پیشوایان طریقت وپیران دلیل به اجازه استفاده از تاج فقر کلاه نمدی پیشوری سه ترک به آنان داده می شود . شرح کامل این موضوع را در گفتار (نهم) خواهیم گفت.

وارد کردن: اصطلاحی است برای احترام گذاشتن به پیشقدمان و پهلوانان و صاحب کوتاه موقع ورود به زورخانه که عبارت است از زدن ضرب و زنگ و ادای صلوات و خوشامد گفتن.

لنگ انداختن: حرمت لنگ: لنگ یا نطعی در زورخانه جایگزین پیش بند چرمین کاوه آهنگر است و حرمت ویژه دارد. بعضی اوقات که کشتی گرفتن دو نفر حریف گره می خورد , یکی از اکابر قوم برای پایان دادن به کشتی لنگی را به وسط دو حریف پرتاب می کند و بعضی اوقات این عمل برای حفظ احترام و حیثیت یکیک از طرفین کشتی صورت می گیرد. طرفین کشتی موظفند به محض انداختن لنگ یکدیگر را رها کنند و می کنند و این عمل را حرمت لنگ می گویند و چون برخی از اوقات لنگ انداختن با مواضعه قبلی صورت می گیرد در خارج از زورخانه هم اگر کسی در کاری واماند و تسلیم شد می گویند لنگ انداخت.

مریزاد: دست مریزاد: این جمله در مقام دعا و تمناست ولی در مقام تنگنا و ناچاری علامت تسلیم و رضاست به این معنی که اگر در بین کشتی یکی از طرفین طوری مغلوب شد و در تنگنا افتاد که خطری برای خود تصور کرد به طرف دیگر دست مریزاد می گوید و طرف چیره شده او را رها می کند این اصطلاح خارج از زورخانه هم در تداول عام و در موارد متعدد مورد استعمال دارد.

کارهای ایزائی: فن هایی از کشتی گیری است که حریف را عاجز و زبون می کند؛ مانند لواشه که یکی از طرفین حریف را اغفال و انگشت در دهان او کرده به شدت به سمت بیرون می کشد یا انگشت سبابه حریف را می پیچاند این اعمال که منافی اصول پهلوانی در گود مقدس است را کشتی گیران و اهالی ورزش صحیح نمی دانند و به ندرت اتفاق می افتد.

حرامی گرفتن: حمله ناگهانی بی موقع یکی ازطرفین کشتی است ؛ در موقعی که حریف آماده کار نیست.

بوسیدن . وابوسیدن: وا بوسیدن ترک کردن کشتی است و این ترکیب قطعاً در برابر بوسیدن گفته شده اما در شروع کشتی تا جائیکه ما دیده ایم بوسیدن مرسوم نیست. اما تصور می رود دستی که کشتی گیران به هم می دهند و باصطلاح ت(فرو می کوبند) همین بوسیدن باشد زیرا موقعی که نوچه با پهلوانی شروع به کشتی کرد به جای فرو کوبیدن ؛ دست او را می بوسد و یا چنانکه بین سایر مردم معمول است پس از آنکه دست کشتی گیر دست پهلوان را لمس کرد ؛ به دست خود بوسه می زند.

اما ترتیب وا بوسیدن این است که حریفان بعد از ختم کشتی پشت دست به صورت یا پیشانی خود نهاده و سرها را آنقدر به هم نزدیک می کنند که کف دست طرفین به یکدیگر می چسبد و بعد از هم جدا می شوند و این اصطلاح در خارج از زورخانه هم در موردی که یکی نسبت به دیگری اظهارعجز می کند؛ رایج است , مثلاً می گوید: (ما که وابوسیدیم).

حریف: طرفین کشتی را حریف می خوانند در خارج ازمحیط ورزشی هم گفته میشود فلانی حریف فلانی هست یا نیست یعنی با هم برابر هستند یا نیستند. ظهوری ترشیزی می گوید:

گمان مبر که برایم قضا قدر دارد حریف کشتی من کو به عشق غیر از من

قدر . هم قدر: به فتح قاف و دال یعنی هم زور بودن دو پهلوان . سابقاً فقط کلمه قدر مورد استعمال بوده و می گفته اند: فلانی با فلانی قدر است . صائب تبریزی فرماید:

هنوز کشتی من با معاصران قدر است هنوز غاشیه من به دوش کیوان است

ظهوری ترشیزی گوید:

خوش قدر افتاده جنگ این دو زور آور به هم خم به یک اندازه شد باز و دو ابروی ترا

خاک کشتی: سابقاً معمول بود برای کشتی های خارج از زورخانه زمین را هموار کرده خاک نرمی می ریختند که به خاک کشتی موسوم بود . چنانکه امروز تشک کشتی را پهن می کنند.

این اصطلاح هنوز در زبان مردم هست که مثلاً یکی که با دیگری دعوایی دارد می گوید خاک کشتی ما در فلان جا ریخته خواهد شد یعنی آنجا مبارزه خواهیم کرد.

نیک کار: به کسر کاف کلمه اول، کاری که مخصوص یک شخص است نیک کار می گویند مثلا گفته می شود نیک کاران فلان پهلوان آرنج سرپاست یعنی در این فن تخصص دارد. به این اصطلاح امروزه شگرد می گویند.

‌ واگیر: اصطلاحی است برای سنگ گرفتن در زورخانه . باین ترتیب که هر ورزشکاری هر تعداد سنگ گرفت و با خسته شدن سنگ را به زمین گذاشت و نفر بعد از او این ورزش را انجام داد همان شخص اول باز بسنگ گرفتن می پردازد و مرتبه دوم را واگیر می گویند و این اصطلاح در گل کشی میرنجات هم ذکر شده که میگوید:

که ندانسته به جهان سنگ دگر بر سر سنگ وقت واگیر تو شاید به فسون و نیرنگ

سنگ کشتی: این اصطلاح تقریبا به منزله کیسه بوکس است که بوکسورها با مشت زدن به آن تمرین می کنند. سابقاً پهلوانان نامی که ناچار بوده اند در ایام معین بااشخاص مختلف الوزن زورآزمایی کنند؛ یکی از ورزشکاران که بدنش بیشتر از وزن پهلوان بوده چند روز قبل از موعد به خانه برده و با وی کشتی می گرفته و خود را با وزن سنگین او عادت می داد. تا در موقع کشتی جدی از عهده بلند کردن حریف خود بر آید . در گذشته این قبیل کشتی گیران پر وزن را که اکثراً هم هنری نداشته و برای همین کارها خوب بودند در مقام مزاح سنگ کشتی می نامیدند.

بد افت: این اصطلاح عنوانی بوده برای کشتی گیرانی که به زحمت از کسی می افتادند وبه زمین می خوردند . و گویا کسانی را هم که در کشتی خیلی مقاومت می کردند و نمی خواستند به آنها عنوان پهلوانی بدهند با این عنوان می خوانده اند.

بدل کار: عنوانی نظیر بد افت است و به کسانی می گفتند که کارهای بدل را در کشتی خوب به کار می بردند. در تهران مرحوم سروان کریم زندی (دائی پهلوان معروف معاصر آقای عباس زندی ) معروف به بدل کار بود و از کشتی گیران نامی به شمار می رفت.

چرکین کردن. چرکین شدن: موقعی که می گویند فرضا پرویز در کشتی گرفتن منوچهر را چرکین کرده اراده آنها از این اصطلاح آن است که منوچهر به زمین نخورده اما لکه دار شده چنانچه در گل کشتی میرنجات مشاهده می شود سابقا ترکیب زشت شدن به جای چرکین شدن مستعمل بوده و یا چون میرنجات اصفهانی است، اصطلاح مزبور منحصر به اصفهان بوده است.

کشتی در میان ماندن: مقصود نا تمام ماندن کشتی است که چون دو نفر در کشتی حریف یکدیگر نمی شوند ؛ اتمام کشتی را به وقت دیگری موکول کنند و می گویند: کشتی آنها در میان است یا در میان مانده است.

کشتی گره شدن:همان معنی کشتی در میان ماندن را می دهد و از اصطلاحات بسیار قدیم است که هنوز هم متداول است.

این اصطلاح در امور دیگر نیز به کار می رفته چنانکه میرالهی شاعر عصر صفوی گفته است:

بگشای متاع رخ و بفروش نگاهی

سودا چو گره گشت خریدار برد رنج

کشتی پاک شدن یا پاک کردن: از اصطلاحات قدیمی و به معنی کشتی تمام شدن یا تمام کردن یا تلافی زمین خوردن درکشتی دیگر است ؛ میرنجات در گل کشتی می گوید:

از نگاهی بکشد کشتی ما پاک شود چه بهشتی است که آنشوخ غضبناک شود

میرزا محسن تآثیر می گوید:

گر مشعل گردون کندم کهنه سواری

با خلق جهان پاک کنم کشتی همت

قاطی شدن: به یکدیگر پیچیدن دو نفر کشتی گیر است و در برابر ترکیب سوا شدن

پهلوان پنبه: در مقام شوخی و مزاح و تخطئه لقب ورزشکاران درشت هیکل و بی هنراست و این تسمیه از قرن ها قبل به مناسبت آدمک های پنبه که حلاجها در موقع چراغانی از گلوله های پنبه ای ساخته و جلو دکان خود میگذاشتند به وجود آمده.

آوردن این حکایت برای خوانندگان خالی از تفریح نخواهد بود . میرتقی کاشی صاحب تذکره خلاصه الاشعار معاصر شاه عباس بزرگ در ذیل ترجمه خواجگی عنایت, شاعر کاشی نوشته است: در یکی از شب های چراغانی خواجه نعمت کرباس فروش که مردی ضخیم الجثه و در بشره اش نیز بیاض و اصفریت غالب بود. در جلو دکان حلاجی درپهلوی پهلوان پنبه آن دکان نشسته بود . خواجگی عنایت الله شاعر جون او را دید این قطعه را گفت:

حاجت این همه خراج نبود

به هر آئین دکه حلاج

پهلوان پنبه احتیاج نبود

خواجه نعمت نشسته بود آنجا

پهلوان زنده را عشق است: این اصطلاح که مخصوص پهلوانان است در زورخانه به وجود آمده و اکنون در مکالمات روزمره عموم به کار می رود اشاره به موضوعی است که متاسفانه هنوز در کشور ما و شاید نقاط دیگری که مانند ما فکر می کنند مبتلا یه عموم است و تا هنرمند و دانشمندی زنده است محل اعتنا نیست و پس از مرگ بانواع مختلف تمجید و تجلیل می شود.

پیش قبض:

1.قسمتی از تنکه کشتی در جلو کمر

2.گرفتن دستهای حریف و زورآوردن

نطعی: تنکه چرمی ـ قطعه ای از چرم که به صورت پیش بند بر روی شلوار کشتی می بستند که در روزگار ما تبدیل به لنگ شده است . نطعی پوشیدنی پهلوانی متبرکی است که در حقیقت جانشین پیش بند چرمین کاوه آهنگر دلاور مبارز تاریخ کهن ایران زمین و نیز براندازنده حکومت سراسر ظلم و ستم ضحاک ماردوش بوده است. نطعی متبرک است و نباید ناپاک شود و یا زیر دست و پا بیفتد. در روزگار ما لنگ نماد پیش بند چرمین کاوه دلیر است. نطعی را بر روی شلوار می پوشند.

خانه ورزش: زورخانه، ورزش خانه, گود مقدس.

چوب تعلیم: چوب بلندی است که معمولا از جنس نی است و در دست کهنه سواربوده است ؛ جهت تذکر و هدایت ورزشکاران.

سرپا: مشهور به قدرت، آماده کشتی ؛ حریفی که آماده رفتن به صحنه نبرد است.

خوش پرگار: ورزشکار پرسینه، سینه ستبر و پر عضله.

تنکه: شلوار مخصوص ورزش های زورخانه ای و کشتی گیری در گود مقدس زورخانه.

واگیر: دوباره، ورزشکاری که در زیر سنگ خسته می شود سنگ را از او می گیرند. حرکت مجدد او با سنگ را واگیر می گویند.

جست کلاغ: کلاغ پر، یکی از تمرینات پا در زورخانه بوده است.

ورزش با میل: گوارگه گیری = گورگه گیری.

این سر و آن سر زدن:از این سر گود به آن سر گود دویدن و هر بار یک پا را به لبه گود زدن. این حرکت برای تقویت و نیز نمایش چابکی ورزشکار اجرا می شده است .

مشتمال: نوعی ماساژ و کشش عضلات که در مخصوص زورخانه است. و در حقیقت یک نوع فیزیو تراپی و بسیار موثر است.

مشتمال چی = کسی که مشتمال می دهد = فیزیوتراپیست.

مرشد: آوازخوان و ضرب گیر زورخانه، که وظیفه تهییج، هماهنگی و هدایت ورزشکاران را به عهده دارد. مرشد در لغت اسم فاعل از ارشاد است بمعنی : رهبر و راهنما.

نوخاسته: نوخاسته پهلوانی است که به مرحله پهلوانی رسیده است، موفقیت هایی کسب کرده و مدعی نیز است.

نوچه: آموزنده فنون، پهلوان مبتدی، ورزشکار جوان.

حق خوانی: خواندن اشعار مناسب که حکمت آمیز و پند آموز باشند.

گل کشتی: اشعار شیوا و شورانگیزی که در وصف کشتی گیران خوانده می شود. این واژه در اصل "قول کشتی " است و قول کلمات متوازن و شعرگونه را گویند که در وصف ورزش و پهلوانی و پهلوانان و صفات پهلوانان است. در ادبیات فارسی "قول و غزل" را مترادف می آورند گویا در قول کلمات غیر مقضی هم دیده می شود.

گل کشتی: کشتی گرفتن (اصطلاح و کنایه است)

خاک کشتی: خاکی که با آن زمین را می پوشاندند تا زمین برای کشتی گرفتن نرم باشد. کف زورخانه . در قدیم پیش از خاک رس ریختن در کف گود مقادیری بوته گون را آب زده در لایه زیرین می چیدند و بعد روی آن خاک نرم و مرطوب می ریخته اند . معمولا هر روز بهنگام شروع ورزش کف گود را آب پاشی می کردند تا گرد و خاک بلند نشود.

شنای جفتی: پاها در هنگام این نوع شنا شنا رفتن به هم جفت و چسبیده است.

شنای کشیده: شنا به طریقه جلو انداختن سر و سینه از تخته شنا به بیرون، به طوری که بدن تا حداکثر ممکن به صورت سینه خیز به جلو برود.

شنای پیچ: با پاهای جفت شنا رفتن همراه با چرخاندن بدن به طرف راست و چپ.

گه برگه: رجوع شود به گورگه.

گورگه : میل ورزی، حرکت دادن میل ها روی شانه ها .

شلنگ و تخته: تخته شلنگ، حرکت شلنگ تخته پا کوبیدن روی تخته شلنگ است.

کباده زدن: ورزش با کباده(کمان مخصوص زورخانه).

لنگ: پارچه ای بافته شده از نخ، به طول تقریبی دو متر و بیشتر که از آن به عنوان خشک کن و حوله، رو دوش انداز و نطعی استفاده می کنند.(نطی یعنی پیش بند چرمی که بر روی شلوار می پوشند.)

1.استفاده از لنگ به عنوان پوشش تنکه به طور ساده که مخصوص تازه کارها و ورزشکاران معمولی است.

2.ورزشکارانی که به مرحله کشتی گرفتن می رسیدند و کشتی را شروع می کردند، لنگ را طوری به کمر می بستند که جلوی آن لچکی مانند و تقریبا شبیه نطعی می شد. یک سرلنگ را به طرف راست کمر می بستند.

3.ورزشکاران در مرحله نوچگی که قابلیت خوبی در کشتی پیدا می کردند یک لنگ اضافه روی لنگ اولیه می بستند، دو لنگ.

4.بعد از مرحله دو لنگ، ورزشکار نوخاسته که در حد پهلوانی بود تنکه می پوشید.

چهارشانه: ورزشکار کوتاه قد و فربه که عضلات ضخیم دارد.

کشتی دوستانه: کشتی در گود , کشتی تمرینی، کشتی غیر رسمی.

کشتی جدی: کشتی رسمی، با اعلام قبلی و در وقت معین کشتی با حریف بیگانه.

با هدف توسعه و گسترش کشتی پهلوانی و استفاده از نخبگان و صاحب نظران طی احکام جداگانه از سوی علیرضا صفارزاده ، رئیس فدراسیون 4 چهره شاخص و سرشناس در انجمن کشتی پهلوانی فدراسیون در سمتهای مختلف منصوب شدند .
به گزارش روابط عمومی فدراسیون ، بر اساس این احکام پهلوان محمد رضا توپچی به عنوان سمت رئیس کمیته فنی کشتی پهلوانی ، ابوالقاسم رایگان به عنوان رئیس کمیته مربیان کشتی پهلوانی ، جلیل سیف ا... پور به عنوان رئیس کمیته داوران کشتی پهلوانی و محمود عطاء الهی به عنوان دبیر انجمن کشتی پهلوانی منصوب شدند .
جامعه کشتی پهلوانی کشور با خوشبینی امیدوار است با انتصاب این افراد که همگی از چهره های شاخص می باشند این رشته اصیل ایرانی به جایگاه درخور و شأن خود دست یابد .
در قسمتی از این احکام آمده است : امید است با بهره مندی از تلاش های شما بتوانیم در راستای تحقق منویات مقام معظم رهبری جهت احیاء ، رونق و توسعه فرهنگ پهلوانی گام موثری برداریم .

آداب و رسوم زورخانه

1) هرکس وارد زورخانه شده و یا از آن خارج می گردد، ورزشکار باشد یا نه، نسبت به او اداء احترام می شود. اگر ورزشکار باشد، مرشد به او فقط خوش آمد می گوید و اگر تازه کار باشد و مبتدی، فقط" صفا آوردید..." یا "صفای قدم...". برای نوچگان و نوخاستگان ضمن گفتن جملات، از حضار صلوات نیز طلب می کند.

برای پیشکسوتان و بعضی از شیرینکاران، هنگام دخول و خروج علاوه بر مسائل و آداب مذکور، ضرب را نیز با آهنگ خاصی بصدا در می آورد. همینطور برای پهلوانان و پیشکسوتان که سابقه قهرمانی دارند، علاوه بر ضرب، زنگ را هم با آهنگ خاص صدا می دهد و بدین وسیله بالاترین درجه احترام را نسبت به ایشان روا می دارد. به این اشخاص، صاحب زنگ و ضرب می گویند.

برای دارا شدن عنوان فوق لازم است پهلوانی شخص، مورد تایید پیران و پهلوانان قرار گیرد.

2) هنگام ورود به گود، زمین ادب را بوسه می زنند.

3) کنار "سردم" نشستن، خاص پخلوانان و پیشکسوتان است.

4) میاندار قبل از شروع به ورزش، از بزرگترها رخصت می خواهد.

5) استفاده از وسایل ورزشی (غیر از کباده) از بزرگترها آغاز می شود.

6) ورزشکار هنگام ورود به گود، باید پاک شرعی باشد.

7) اجازه گرفتن از میاندار هنگام خروج از گود الزامی است.

8) انجام عملیات بر خلاف میاندار و یا بیحرکت ماندن نسبت به میاندار، بی احترامی است.

9) چرخیدن از کوچترها شروع شده و به بزرگترها ختم می گردد.

10) ختم ورزش را میاندار با اجازه خواستن از بزرگترها اعلام می نماید.

11) ضمن دعا کردن اگر کسی صحبت کند و یا از گود خارج شود، نسبت به دعاگو و ورزشکاران آن گود بی احترامی

کرده است و خطا محسوب می گردد. این عمل، جنب فتوت نام دارد.

12) ورود افراد جوانتر از 18 تا 19 سال در گود ممنوع است. در دوران قدیم کسی می توانست وارد گود شود که شانه در ریشش بند شود.

13) تشویق ورزشکار هنگام ورزش خصوصا" وقت چرخیدن و میل بازی از وظایف مرشد است و گاهی میاندار و پیشکسوتان نیز در این کار با او همراهی می کنند، البته با ذکر صلوات و خریره (هی).

14) ورود با کفش به گود ممنوع است.

15) داخل گود و روبروی سردم محل ورود ورزشکاران به گود است که پایینترین نقطه گود نیز هست. بالاترین محل گود، جنب یا زیر سردم است.

16) ورزشکاران بترتیب سوابق ورزشی از پایین به بالا می ایستند غیر از سادات که اگر مبتدی هم باشند، بالا دست قرار می گیرند و بعد از همه می چرخند.

17) کباده زدن از کوچکترها شروع شده و بترتیب به بزرگتران و سادات ختم می شود.
18) ورزش کردن بدون لنگ یا تنکه ممنوع است.

19) اگر کوچکتری بخواهد بعنوان تمرین با یک پیشکسوت یا پهلوان کشتی بگیرد، هنگام فرو کوفتن زانو می زند، یعنی حریف را به استادی قبول دارد.

امام زمان (عج)ساده لوح نمی خواهد

می بخشیداین تیتر را انتخاب کرده ایم ولی چه می شود کرد.در تاریخ اسلام از جریان مهدویت سوءاستفاده های فراوانی شده است که از آن با وازه "متمهدیان" نام برده می شود.بد نیست به این خبر توجه کنید.
زنی با ادعای همسری امام زمان (عج)دستگیر شد!این زن یکسال پیش ادعای خود را علنی ساخته بود و بسیاری از زنان ساده دل نیز به او گرویده بودند این زن موفق شده بود صدها میلیون تومان پول برای احداث یک حسینیه بسیار بزرگ از مریدان خود دریافت نماید. وی کارهای اولیه احداث این حسینیه را نیز به انجام رسانده بود. دو سال پیش نیز زنی در سعادت آباد تهران دستگیر شد او ادعای ارتباط با امام زمان (عج)و داشتن نمایندگی از مراجع راداشت.او دعا نویسی و بخت گشایی زنان و دختران را وسیله کسب در آمد سرشار خود کر ده بود.باورتان نمی شود خودروی او حداقل 300 میلیون ریال قیمت داشت.
حال خود قضاوت کنید آیا امام زمان (عج) یارانی به این سادگی می خواهد؟ آیا چنین یاورانی می توانند کشور داری کنند و حکومت جهانی پدید اورند؟ پس بکوشیم تا از سر شناخت یاور آن حضرت (عج) باشیم.