کهنه سوار فردی بوده است که در کنار مرشد ، سرپرستی ورزشکاران را بر عهده داشته است.

اگرچه سالیان سال است که  نام و وظایف کهنه سوار در زورخانه ها به کار نمی رود ولی در بعضی جاها کسی به غیر از ضرب گیر است که او را سرپرست می گویند. مثلاً مرحوم پهلوان باقر مهدیه که که قبلاً سرپرستی زورخانه بانک ملی را برعهده داشته بود ، کمابیش نقش کهنه سوار نسبت به ورزشکاران داشته است.

آخرین کسی که به عنوان کهنه سوار خوانده می شد و به رسم گذشتگان خود ، چوب بلندی برای اشاره و اداره ورزشکاران به دست می گرفته ، مرشد زورخانه نوروزخان (محل ورزش پهلوان یزدی بزرگ) ؛ معروف به «مرشــد رستــم» بوده است.

آفرین باد به گفتار خوش کهنه سوار

آن پسر خوانده پوریای ولی در همه کار

لنگ بر دوش چو آید به میان میدان

چوب تعلیم به کف وای به حال رندان

دارد آن پیر جهاندیده ، در فن ماهر

فر فنی را بدلی همچو فلک در خاطر

((گل گشتی میر نجات))

                                                                                               یا علی