تنکه یا تنبان نطعی :
شلوار کوتاهی است که ران را تا زیر زانو می پوشاند و آن را هنگام ورزش
کردن و کشتی گرفتن می پوشند. این تنبان از یک رویه چرمی یا پارچه ماهوتی
ستبر و چند لایه آستر کرباسی دوخته شده است . رویه آن بیشتر به رنگ آبی
مایل به سبز است.
کمر و نشیمنگاه و سر دو
زانوی تنکه از چرم است. روی رانهای تنکه گل و بوته های بزرگی ـ بیشتر بوته
جقّه سرکج قلاب دوزی شده است . بالای تنکه را «برج»، پیش روی تنکه را که
زیر شکم می افتد «پیش قبض»، روی زانو را (پیش کاسه) یا ( سر کاسه) و پشت
زانو را (پس کاسه) می نامند.
لُنگ:
همان لنگی است که مردان در گرمابه میبندند. در روزگار ما به جای پوشیدن
تنکه ، ورزشکاران لنگی روی «زیر شلوار» خود می بندند و در گود میروند و
بستن آن چنین است :
دو سر از پهنای لنگ را
در کمر گاه بر روی ناف گره می زنند و پایین لنگ را که آویزان است از پشت
پا می گیرند و از میان دو پا بالا می برند و در «پیش قبض» که همان «گره»
است فرو می کنند.
کلمات کلیدی: جامههای ورزش باستان