کشتی در ایران تاریخچه ای طولانی دارد و گویند کلمه " کشتی از کشتن " گرفته شده است و تا قرن ششم هجری یکی از فنون جنگ بود. از این تاریخ به تدریج به صورت ورزش ملی درآمد.

درباره کشتی میدانی و پهلوانی خواجه رشیدالدین فضل الله صاحب کتاب نفیس جامع التواریخ شرح مفصلی نوشته و جریان مسابقه فیله همدانی کشتی گیر ایرانی با اورغانه بوکه پهلوان تاتار را به رشته تحریر در آورده. در این مسابقه فیله همدانی با فن ویژه ای پهلوان تاتار را در حضور اوکتای قاآن مغلوب کرد و خلعت گرفت.

از پهلوانان معروف دیگر پوریای ولی پهلوان عارف و شاعر پیشه قرن هشتم هجری و عبدالرزاق بیهقی و پهلوان علی معروف به ابومسلم معاصرین سلطان ابوسعید بهادر هستند که عبدالرزاق بیهقی برای اولین بار عنوان جهان پهلوان گرفت.

پهلوان یوسف ساوه ای از کشتی گیران بی نظیر قرن نهم هجری است که برای ترویج و تعمیم کشتی تا هندوستان رفت و زورخانه ای در آنجا تأسیس کرد. پهلوانان دیگر ایران محمد ابوسعید و محمد مالانی هستند. از دوران همین دو پهلوان است که مقرر شد تا کشتی گیر پشت حریف را به زمین نرساند پیروز به حساب نیاید. محمد مالانی آنچنان پهلوانی بود که با فیل نبرد کرد و آن حیوان عظیم الجثه را مغلوب ساخت. کشتی گیر نامدار دیگر ایران پهلوان درویش است که در عین حال از طلاب علوم و اهل درس به حساب می آمد.

پهلوان بیک قمری و پهلوان ندافی اصفهانی از پهلوانان نامدار عصر صفویه بودند. در عصر زندیه پهلوانان غالباً از اهل اصفهان بودند، مانند پهلوان کبیر اصفهانی و پهلوان لندره دوز. (لندره جامعه پشمین را گویند)

مهمترین پهلوانان و کشتی گیران ایران در یک قرن اخیر عبارتند از:

پهلوان ابراهیم یزدی، پهلوان اکبر خراسانی، پهلوان حاج محمد صادق بلور فروش و آقا سید حسن رزاز.

پهلوان یزدی بزرگ 150 کیلوگرم وزن داشت و پهلوان حاج محمد صادق بلور فروش تا آخر عمر مغلوب نشد. پهلوانان دیگر عبارت بودند از : پهلوان عسگر یزدی، پهلوان حاج محمد بدافت، پهلوان حاج نایب رضاقلی، پهلوان اکبر گلزار کرمانشاهی، پهلوان سید هاشم خاتم زاده، ابوالقاسم قمی، اصغر نجار، میرزا باقر دراندرونی، علی میرزا همدانی، مهدی خان سیف الملک، حاج سید تقی قمی و صادق.

انتخاب پهلوانان پایتخت در زمان ناصرالدین شاه قاجار در حضور پادشاه و عده کثیری از رجال آن عصر صورت میگرفت.