امام علی (ع) می فرمایند:
خَیرُ اِخوانِکَ
مَن دَعاکَ اِلى صِدقِ المَقالِ بِصِدق مَقالِهِ
وَ نَدَبَکَ اِلى اَفضَل الاَعمالِ بِحُسن
اَعمالِهِ

بهترین
برادرانت (دوستانت)، کسى است که با راستگویى‏اش تو
را به راستگویى دعوت کند و با اعمال نیک خود، تو
را به بهترین اعمال
برانگیزد.

غررالحکم، ح 5022

 تخته شلنگ زدن: جستن و پا افشاندن کشتی گیران:

 چنین گر بر در مردم شلنگ تخته خواهی زد

ترقی گر کنی آخر تو کشتی گیر خواهی شد!(خان خالص)

 دست فرو کوفتن: رسم پهلوانان بوده که چون با حریف بر سر کشتی آیند دست بر شانه کوبند به نشانه ابراز قدرت و پر زوری:

 گردون به زبر دستی برخیزد اگر با من

تا دست فرو کوبد پشتش به زمین باشد!( سنجر کاشی)

 روی دست : نام فنی است در کشتی:

 می توان پیش زبردستان نهادن پشت دست

روی دست از زیر دست خویش خوردن مشکل است!( صائب)

 زمین دیوار: ورزشی در کشتی:

 دیدن روی تواش ای مه من ناچار است

ورزش مهر به کوی تو زمین دیوار است( میر نجات)

 گرده پوشیدن: اشاره به رسمی دارد که در حالت کشتی پهلوانان خاک بر بدن خود می مالیده اند:

 گرده پوشید دگر شیر صفت  آهویی

باز هنگامه کشتی ست حریفان هویی!( میر نجات)

 گُل زدن و گُل فرستادن: گویا برای دعوت حریف به کشتی برایش سیب یا گل می فرستاده اند.این اصطلاح به صورت "گُل کشتی" نیز کاربرد داشته است:

 در این بهار نشد کس حریف فریادم

به بلبلان چمن هم گلی فرستادم( منصف تهرانی)

 گهواره دیو: فنی است که دو حریف یکدیگر را تکان دهند تا یکی دیگری را ناغافل به زمین بزند:

 همه رنگ و همه مکر و همه ریو است رقیب

بی سخن صورت گهواره دیو است رقیب( میر نجات)

 هزاری: کسی که روزی هزار بار ورزش تخته شلنگ کند:

 ای که در هند جفا تیغ تو کاری باشد

یکی از بزرگان نجف
که اصالتا ایرانی است می فرمودند: من در نجف با
شخصی ازدواج کردم و در فصل تابستان برای زیارت و
ملاقات اقوام و خویشان عازم ایران شدیم و پس از
زیارت حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا(ع) عازم
وطن خود که نزدیک مشهد بود گردیدیم. آب و هوای
آنجا به همسر من نساخت و مریض شد. روز به روز مرضش
شدت پیدا کرد و هر چه معالجه کردیم فایده ای نداشت
و مشرف به مرگ شد. من در بالین او بودم، بسیار
پریشان شدم ودیدم عیال من در این لحظه فوت می کند
و باید تنها به نجف برگردم ودر پیش پدر و مادرش
خجل و شرمنده گردم و انها بگویند: دختر نوعروس ما
را برد و در آنجا دفن کرد و خودش برگشت. حالا
تشویش و اضطراب عجیبی در من پیدا شد. فورا در اتاق
مجاور ایستادم و دو رکعت نماز خواندم و توسل به
امام زمان(عج) پیدا کردم و عرض نمودم:
یا ولی
ا...، یا صاحب الزمان، زن مرا شفا بدهید که این
امر از دست شما ساخته است و با نهایت تضرع و
التجاء متوسل شدم و حال توجهی پیدا کردم.
سپس
به اتاق عیالم آمدم. دیدم نشسته و مشغول گریه کردن
است تا چشمش به من افتاد گفت: چرا مانع شدی؟ چرا
نگذاشتی؟!
من نفهمیدم او چه می گوید و تصور
کردم که حالش بد است، بعد کمی به او آب دادیم و
غذا به دهانش گذاردیم، آنگاه قضیه را برای من
تعریف کرد و گفت:
عزرائیل برای قبض روح من با
لباس سفید آمد و بسیار متجمل و زیبا و آراسته بود
و به من لبخندی زد و گفت حاضر به آمدن هستی؟ گفتم:
آری، بعد دیدم حضرت امیرالمؤمنین(ع) تشریف آوردند
و با من بسیار ملاطفت و مهربانی کردند و به من
گفتند: من می خواهم برم نجف، می خواهی با هم به
نجف برویم؟ گفتم: بلی، خیلی دوست دارم با شما به
نجف بیایم.
من برخاستم لباس خود را پوشیدم و
آماده شدم که با آن حضرت به نجف اشرف برویم، همین
که خواستم با آن حضرت از اتاق خارج شوم، دیدم که
حضرت امام زمان(عج) تشریف آوردند و به امام علی(ع)
فرمودند: که این بنده به ما متوسل شده، لطفا حاجتش
را برآورید. حضرت امیرالمؤمنین(ع) نیز بلافاصله به
عزرائیل فرمودند: به تقاضای این مرد مؤمنی که به
ما متوسل شده برو تا موقع معین، و امیرالمؤمنین(ع)
هم از من خداحافظی کردند و رفتند. چرا تو دعا کردی
و نگذاشتی من بروم؟
قربان آن آقایی بشوم که
آمدن و رفتن و حیات و ممات ما را باید او امضاء
کند.(1)

پی نوشت:
1ـ ملاقات با امام
زمان(ع) در عصر حاضر، ص113

وَالعاقَبَةُ
لِجَمِیل صُنع اللهِ سُبحانَهُ تَکُونُ حَمِیدَةُ
لَهُم مَا اجتَنَبُوا المَنهیَّ

شیعیان ما هنگامی به
فرجام نیک و زیبای خداوند می رسند که از گناهانی
که نهی شده اند، احتراز
نمایند.

بحارالانوار ج52، ص15

ü      از مشاهیر ورزش و پهلوان معاصر

ü      اهل خراسان

ü      از رؤسای صنف قصاب تهران

ü      اسوه اخلاق و جوانمردی

ü      موسس باشگاه ورزشی طوسی

ü      قهرمان چندین دوره مسابقات کشتی آزاد کشور

ü      بین سال های 1318 الی 1325 ، سه سال متوالی بدون شکست صاحب بازوبند پهلوانی کشتی قهرمانی کشور شد.

ü      بعد از انقلاب ، به عنوان مسئول فدراسیون باستانی و کشتی پهلوانی انتخاب شد.

ü      آخرین ورزش خود را در فرودین ماه سال 1360 هجری شمسی در زورخانه باشگاه 17 شهریور انجام داد.

ü      وفات : شامگاه روز دوشنبه ، 7 اردیبهشت ماه سال 1360 ، در سن 60 سالگی بدنبال یک عمل جراحی کیسه صفرا در بیمارستان درگذشت. مراسم تشییع آن پهلوان روز چهارشنبه مورخ 9 اردیبهشت ماه سال 60 از مسجد فخرالدوله (دروازه شمیران) با حضور پهلوانان نامی کشور انجام پذیرفت.

اول به زورخانه چو رفتی
آری زمین به نام جهان آفرین ببوس

از پهلوان و مرشد و از پیش کسوتان
سر نه به آستان و پس آستین ببوس

خواهی که نور چشم شوی پیش این و آن
پیشانی و جبین و رخ این و آن ببوس

دست خدای را به حقیقت بدست گیر
این شعر را بخوان و زمین را چنین ببوس

کای لنگر زمین و زمان ، جان هراحد
دست من است و دامن تو یا علی

عضو هیات رییسه فدراسیون پهلوانی و زورخانه‌ای گفت: با برنامه ریزی‌های انجام شده و حمایت‌های مالی فدراسیون درصدد توسعه زورخانه‌ها در سطح کشور هستیم.

امیر عرب در گفت و گو با خبرنگار ایرنا تاکید کرد: ساخت و ساز زورخانه ها در سطح کشور و حضور جوانان در این زورخانه‌ها می‌تواند در فراگیر شدن این رشته ورزشی در تمام ایران نقش مهمی را ایفا کند.

وی ادامه داد: در فدراسیون پهلوانی و زورخانه‌ای کارهای بزرگ و سازنده ای انجام شده است که باید با حمایت و توجه سازمان تربیت بدنی در آینده نزدیک شاهد رشد و ارتقای این رشته ورزشی در سراسر ایران باشیم.

عضو هیات رییسه فدراسیون پهلوانی و زورخانه‌ای با اشاره به مجمع این فدراسیون در مشهد مقدس گفت: برگزاری اولین مجمع فدراسیون در سال ? ???در مشهد مقدس و در کنار بارگاه ملکوتی امام رضا (ع) را به فال نیک می‌گیریم.

عرب گفت: طی یک سال گذشته فدراسیون پهلوانی و زورخانه‌ای ? ????زورخانه در سراسر کشور ساخته است که این خود می‌تواند دستاورد بزرگی برای این رشته ورزشی باشد.

وی ادامه داد: ثبت ملی ورزش‌های پهلوانی و زورخانه‌ای از دیگر دستاوردهای بزرگ فدراسیون است که این امید می‌رود با تعامل بیشتر سازمان تربیت بدنی این رشته ورزشی به ثبت جهانی نیز برسد.

عرب در خاتمه خاطرنشان کرد: اعضای هیات رییسه فدراسیون پهلوانی و زورخانه ای برای توسعه این رشته ورزشی از تمام داشته‌ها و ابزارهای در اختیار خود استفاده خواهد کرد.